Κατά την αποθήκευση πτωμάτων σε νεκροτομεία νοσοκομείων, ποια θερμοκρασία πρέπει να διατηρεί το σύστημα ψύξης για να διασφαλίζεται τόσο η διατήρηση όσο και η ενεργειακή απόδοση;

Νοσοκομείονεκροταφείαχρησιμοποιούνται κυρίως για την αποθήκευση σωμάτων. Η βασική απαίτηση είναι να διατηρούνται τα σώματα όσο το δυνατόν άθικτα κατά την αποθήκευση, αποτρέποντας την αποσύνθεση ή τη φθορά τους. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η κατανάλωση ενέργειας. Η ρύθμιση της θερμοκρασίας πολύ χαμηλή μπορεί να οδηγήσει σε υψηλούς λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος. Επομένως, η ρύθμιση της θερμοκρασίας ψύξης είναι ζωτικής σημασίας. Η εύρεση μιας ισορροπίας μεταξύ της διατήρησης της διατήρησης του σώματος και του ελέγχου της κατανάλωσης ενέργειας είναι ζωτικής σημασίας. Δεν αρκεί απλώς η ρύθμιση της θερμοκρασίας.

Συνθήκες διατήρησης σώματος

Για να προσδιορίσετε τη σωστή θερμοκρασία, πρέπει πρώτα να κατανοήσετε την ιδανική θερμοκρασία στην οποία ένα σώμα μπορεί να αποθηκευτεί σε ένα νεκροτομείο νοσοκομείου χωρίς να χαλάσει. Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι υψηλότερες θερμοκρασίες αυξάνουν την ανάπτυξη των βακτηρίων και επιταχύνουν την αποσύνθεση. Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες αποδυναμώνουν τη βακτηριακή δραστηριότητα, επιτρέποντας στο σώμα να διατηρηθεί περισσότερο. Ωστόσο, οι χαμηλότερες θερμοκρασίες δεν είναι πάντα καλύτερες. Οι υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες όχι μόνο σπαταλούν ηλεκτρική ενέργεια, αλλά μπορούν επίσης να προκαλέσουν κρυοπαγήματα και άλλα προβλήματα, περιπλέκοντας τον επακόλουθο χειρισμό. Σε γενικές γραμμές, η ανάπτυξη των βακτηρίων αναστέλλεται σημαντικά κάτω από τους 0°C, καθιστώντας δύσκολη την αναπαραγωγή τους σε μεγάλους αριθμούς, επιβραδύνοντας αποτελεσματικά τη διαδικασία αποσύνθεσης. Εάν η θερμοκρασία ανέβει πάνω από 0°C, όπως στους 2°C ή 3°C, το σώμα μπορεί ακόμα να διατηρηθεί για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά η διάρκεια ζωής μειώνεται και υπάρχει ανησυχία για τοπική φθορά. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε οσμή και αλλοίωση, αποτυγχάνοντας ουσιαστικά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις συντήρησης.

Κοινά Βιομηχανικά Πρότυπα

Επί του παρόντος, νοσοκομείονεκροτομείοΟι θερμοκρασίες ψύξης βασίζονται γενικά σε κοινά βιομηχανικά πρότυπα, τα οποία γενικά ορίζονται μεταξύ -4°C και 0°C. Αυτό το εύρος θερμοκρασίας αναστέλλει αποτελεσματικά την ανάπτυξη βακτηρίων, διατηρώντας το σώμα σε καλή κατάσταση για την κανονική περίοδο αποθήκευσης χωρίς αισθητή αλλοίωση, αποχρωματισμό ή οσμή.

Το πρόβλημα με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες

Κάποιοι μπορεί να αναρωτηθούν, αφού οι χαμηλότερες θερμοκρασίες διατηρούν καλύτερα τη φρεσκάδα, γιατί να μην ρυθμίσετε απλώς τη θερμοκρασία του νεκροτομείου στους -10°C ή ακόμα χαμηλότερα; Αυτό είναι στην πραγματικότητα περιττό και μπορεί να οδηγήσει σε πολλά προβλήματα. Πρώτον, υπάρχει η κατανάλωση ενέργειας. Για κάθε πτώση θερμοκρασίας κατά 1°C, ο ψυκτικός εξοπλισμός καταναλώνει 5% έως 8% περισσότερη ενέργεια. Αυτό αντιπροσωπεύει μια σημαντική μακροπρόθεσμη δαπάνη, αυξάνοντας σημαντικά το λειτουργικό κόστος των νοσοκομείων. Δεύτερον, υπάρχει φθορά του εξοπλισμού. Η διατήρηση υπερβολικά χαμηλών θερμοκρασιών για παρατεταμένες περιόδους απαιτεί από τον συμπιεστή του ψυγείου να λειτουργεί συνεχώς σε υψηλή ένταση, καθιστώντας το ευαίσθητο στην υπερθέρμανση και τη γήρανση. Αυτό μειώνει τη διάρκεια ζωής και αυξάνει τη συχνότητα και το κόστος των επισκευών. Επιπλέον, η παρατεταμένη έκθεση σε υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσει πάγωμα των κυττάρων και σκληρή κατάψυξη των ιστών. Η επακόλουθη επεξεργασία απαιτεί αναμονή για την απόψυξη του σώματος, κάτι που δεν είναι μόνο ενοχλητικό αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει την εμφάνισή του και να είναι αντιπαραγωγικό.

Το πρόβλημα της πολύ υψηλής θερμοκρασίας

Θα μπορούσε τονεκροτομείοη θερμοκρασία είναι ελαφρώς υψηλότερη, ίσως μεταξύ 0°C και 2°C; Αν και αυτή η θερμοκρασία μπορεί ακόμα να διατηρήσει τα σώματα, αυξάνει σημαντικά τους κινδύνους. Ειδικά το καλοκαίρι, που οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, οι περιστασιακές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας στο ψυγείο μπορούν εύκολα να ξεπεράσουν τους 2°C. Αυτό επιταχύνει την ανάπτυξη των βακτηρίων και μέσα σε μόλις μία ή δύο ημέρες, το σώμα μπορεί να εμφανίσει σημάδια φθοράς, όπως δυσάρεστη οσμή και αποχρωματισμό.